„Stinker Raclette” i złamane serca – pierwsze dni Mistrzostw Europy są gorące

Retro króluje! Po tym, jak niemiecka reprezentacja wybrała „Major Tom (völlig losgelöst)” z 1982 r. jako hymn Mistrzostw Europy 2022, Wolfgang Petry wykorzystał wizytę w obozie treningowym kobiet, aby nagrać ponownie swój hit „Verlieben, verloren, vergessen, verzeih'n” (Zakochać się, stracić, zapomnieć, wybaczyć). Potencjał wspólnego śpiewania tej piosenki jest dobry, w porządku. Ale hymn piłkarski ze słowem „verlieren” (przegrać) w tytule i złamanym sercem jako tematem? To może być pierwsze. Zawodnikom to nie przeszkadza. Napastniczka Laura Freigang nazwała to doświadczenie „gorączkowym snem najlepszego rodzaju” (eva.)

Nastrój musiał być dziwny: w piątek Dania grała ze Szwecją, co oznaczało, że dwie narzeczone rywalizowały ze sobą. Pernille Harder, kapitan Danii, i Magdalena Eriksson, szwedzka obrończyni, są parą i obie grają w FC Bayern. Mecz w rzeczywistości się nie odbył: Eriksson pozostała na ławce rezerwowych. Mimo to była szczęśliwa: Szwecja wygrała 1-0. Harder pracowała niestrudzenie na boisku, aby wyrównać – bezskutecznie. Przynajmniej nie musiała później spłacać żadnych długów z zakładów. Po tym, jak jej drużyna przegrała ze Szwecją w Lidze Narodów, była również odpowiedzialna za zmywanie naczyń. (cen.)

Każdy, kto myśli o piłce nożnej kobiet na Wankdorfie w czwartek, może nie być w stanie zinterpretować tego ataku. Starsi mężczyźni celowo pojawiają się w pokoju medialnym przed meczem Hiszpania-Portugalia, a eskorta zajmuje pozycje przed kamerami telewizyjnymi. Mówią, że to dygnitarze z Portugalii. Uroczyste wyrazy twarzy. W powietrzu wisi ciężar. Z jakiegoś powodu. Dopiero gdy 30-tysięczny stadion uczcił minutą ciszy Diogo Jotę, który zginął w wypadku samochodowym, dociera to do nich. Był Portugalczykiem, grał dla Liverpool FC. I był piłkarzem narodowym. (bir. )

W końcu wiemy: Szwajcaria jest droga. Strażnicy cen z niemieckiej gazety „Bild” odkryli, że „naciągactwo winne” jest powszechne w strefie kibica na Europaallee w Zurychu. Kieliszek czerwonego wina kosztuje 17 euro, „śmierdzący raclette” kosztuje równowartość 22 euro, a kufel piwa kosztuje 7 euro. Ups! To drogo, nawet dla tubylców. Tak więc, rada wśród przyjaciół: nikt tak naprawdę nie odwiedza Europaallee dobrowolnie; znamy kilka miejsc z normalnymi cenami. A „śmierdzący raclette”? W takich temperaturach?! Nasza wina. (baran.)

Artykuł z « NZZ am Sonntag »